Old and New Developmentalism in Latin America: Social Order, Social Policy, and Utopias Fifty Years Later

Abstract

1960s’ and 1970s’ Latin American development policies were guided by economic purposes,but there were strong utopias beneath them: a full-employment economy with social protection and accelerated technological progress. An expected trend towards social equalitywas not uncommon. At the beginning, there was even a belief on a sort of developmentalistspill-over: growth and industrialization would lead to universal well-being. After 30 yearsof undisputed neoliberalism a new developmentalist era arose. Social protection, economicdevelopment, and industrialization returned. But were the utopias the same as before? Inthis paper we argue that despite economic similarities, social utopias were very different.

1960 ve 1970’lerin Latin Amerika’sında kalkınma politikaları iktisadi amaçlar tarafından yönlendiriliyordu ancak bu politikaların altında, sosyal korumanın olduğu bir tam istihdam ekonomisi ve hızlı teknolojik ilerleme gibi ütopyalar yatıyordu. Sosyal adalete yönelik olan beklenti olağandışı değildi. Hatta başlarda, büyümenin ve sanayileşmenin evrensel iyi olma durumuna yol açacağı gibi bir kalkınmacı inanç da vardı. 30 yıllık karşıkonulamaz neoliberalizmin ardından, yeni bir kalkınmacı dönem yükseldi. Sosyal koruma, iktisadi kalkınma ve sanayileşme geri döndü. Peki, ütopyalar eskisiyle aynı mı? Bu makalede, iktisadi benzerliklere rağmen, sosyal ütopyaların çok farklı olduğunu iddia ediyoruz.